Een van de paardeneigenaren in mijn buurt staat regelmatig met belangstelling te kijken als ik aan het werken ben met één van de eigen of revalidatiepaarden. Graag verleent hij ongevraagd advies: Ik zou hem met een bitje rijden, je moet niet masseren maar meer rijden, deze is te dik, deze is te mager, er staat teveel onkruid op jouw weide, je moet meer mest op jouw weide gooien, enz enz.
Op het einde van de (na)zomer verhoogt het gevaar op koliek. Het gras is grotendeels op waardoor er soms meer zand gehapt wordt, de samenstelling van het gras verandert en/of het paard gaat van gras over naar alleen hooi, voordroog of stro.
De een is blij en roept hoera, het is herfst. En de ander kijkt je van onder haar wenkbrauwen donker aan en verdwijnt helemaal in haar dikke trui of jas.
Verleden week ging het bijna fout bij Amour, de ruin van Marieke.
Bij een stijf of druk paard wordt door stalgenoten of facebookartsen snel geroepen: geef toch magnesium bij. Maar waarom zou je magnesium bijvoeren?
Het gras is op én je hooivoorraad van vorige winter ook. Het nieuwe hooi uit 2018 dat bij de eerste snee is binnengehaald of hooi dat je nog uit 2017 kan krijgen aan iets goedkoper tarief?
De meeste mineralen die je paard nodig heeft kan hij halen uit zijn ruwvoer. Alleen met zout oftewel natrium wil dat niet echt lukken omdat er weinig natrium in de Belgische en Nederlandse grond zit.
Met deze temperaturen denk je er niet aan … en toch de winter komt eraan. Niet zo ernstig als in Game of Thrones, maar hij wordt wel heel vervelend als je nu nog niet vooruitdenkt.
Lees verder als je wilt weten welke drie acties je kunnen helpen om te voorkomen dat je verrast wordt door de winter
Als je weet dat je paard te dik is?
Wat kan je daar aan doen?
Volg je de vijf stappen die ik je hier geef dan komt het meestal wel goed